Μανιτάρια
Χωρίς την ανάγκη απόκτησης ειδικού εξοπλισμού και με μοναδικό κόστος την αγορά υποστρωμάτων πάνω στο οποίο αναπτύσσονται τα μανιτάρια, μπορεί κάποιος να στήσει τη δική του μικρή μονάδα παραγωγής μανιταριών με σκοπό τη διάθεση τους στο εμπόριο, ακόμα και απευθείας σε επιχειρήσεις μαζικής εστίασης.
Ξεκινώντας με μικρά βήματα, υποστρώματα παραδείγματος χάριν για έναν χώρο όχι μεγαλύτερο από 10 τετραγωνικά μέτρα φθάνουν να παράγουν μέσα σε διάστημα 10-12 εβδομάδων 125 κιλά μανιτάρια, σύμφωνα με εξειδικευμένους γεωπόνους της εταιρείας «μανιτάρια Δίρφυς».
Το υπόστρωμα κυκλοφορεί σε δύο τύπους. Ο ένας τύπος είναι το «σπαρμένο υπόστρωμα» και αφορά το υπόστρωμα εκείνο που είναι ο σπόρος του μανιταριού απλά ενσωματωμένος στο εσωτερικό του και ο άλλος τύπος εκείνος όπου ο σπόρος έχει αναπτυχθεί στο υπόστρωμα, έχει διανύσει δηλαδή την περίοδο της επώασης και λέγεται «επωασμένο».
Στην περίπτωση που κάποιος προμηθευτεί το σπαρμένο υπόστρωμα, θα πρέπει πριν κάνει οτιδήποτε για να ξεκινήσει την καλλιέργεια να το «επωάσει». Να το τοποθετήσει δηλαδή σε έναν χώρο κλειστό και ζεστό για 17 ημέρες. Στη συνέχεια το υπόστρωμα είναι έτοιμο να περάσει στη φάση της καρποφορίας, οπότε ακολουθούμε τους γενικούς κανόνες για την παραγωγή των μανιταριών.
Το υπόστρωμα χρειάζεται ένα μέρος σκιερό, φωτεινό, δροσερό, χωρίς να φυσάει άνεμος, όπως για παράδειγμα μία αποθήκη, μπαλκόνι σε προστατευμένο μέρος από τον αέρα, κάτω από μια σκάλα ή σε ένα θερμοκήπιο.
1. Φως: Τα πλευρότους χρειάζονται φως. Θα πρέπει το μέρος όπου έχουμε τοποθετήσει το υπόστρωμα να είναι φωτεινό, αλλά όχι απευθείας στον ήλιο. Το φως στο οποίο μπορούμε να διαβάσουμε είναι αρκετό. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ας μένει στο σκοτάδι.
2. Θερμοκρασία: Ιδανική θερμοκρασία για να φυτρώσουν τα μανιτάρια είναι 6-18oC. Σε θερμοκρασίες κάτω των 6 oC δεν χαλάνε, αλλά καθυστερούν. Σε θερμοκρασίες πάνω από 25 oC δεν φυτρώνουν.
3. Νερό - Υγρασία: Ο πιο εύκολος τρόπος για να δημιουργήσουμε συνθήκες υγρασίας στο περιβάλλον γύρω από το υπόστρωμα είναι μια υγρή επιφάνεια που να έχει μόνιμα νερό (αφρολέξ, πιατάκι κ.τ.λ.). Εάν το δάπεδο πάνω στο οποίο έχουμε τοποθετήσει το υπόστρωμα είναι χώμα ή τσιμέντο, τότε απλά το διατηρούμε υγρό βρέχοντάς το. Σε περίπτωση που το υλικό από κάτω είναι πλακάκι ή μάρμαρο, θα πρέπει να στρώσουμε μια μοκέτα, αφρολέξ ή κάτι άλλο το οποίο όταν το βρέχουμε να κρατάει υγρασία.
Κάτω από καλές συνθήκες θα ξεκινήσουν να φυτρώνουν σε 7-14 ημέρες. Η συλλογή των πλευρότους διεξάγεται με ένα απλό τράβηγμα ολόκληρης της καρποφορίας από το σημείο που φυτρώνει. Οταν σταματήσει να παράγει μανιτάρια μην το πετάξετε στα σκουπίδια αλλά ανακυκλώστε το περιεχόμενο ενσωματώνοντάς το στο χώμα για λίπασμα. Αποτελεί άριστο εδαφοβελτιωτικό και είναι ιδανικό για κηπευτικά και δενδρώδεις καλλιέργειες.
Συνήθως το υπόστρωμα σταματάει να παράγει μανιτάρια ύστερα από 3-4 μήνες, αφού έχει βγάλει τουλάχιστον 3 κύματα παραγωγής και συνολικά περί τα 7-8 κιλά. Το κόστος των υποστρωμάτων αυτών κυμαίνεται σε διάφορες τιμές ξεκινώντας από τα 7-8 ευρώ, ενώ η χονδρική τιμή πώλησης των μανιταριών φθάνει τα 4 ευρώ το κιλό.
Μια συμφέρουσα λοιπόν ενασχόληση που εκτός από την ιδιωτική παραγωγή κατ' οίκον για παραγωγή τροφής υψηλής διαιτητικής αξία μπορεί να προσφέρει κάλλιστα ένα πρόσθετο εισόδημα σε αγροτικές οικογένειες, και όχι μόνο, σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ
Τι πρέπει να γνωρίζουμε
Τι πρέπει να γνωρίζουμε
- Τα μανιτάρια παράγονται στη φύση σε συγκεκριμένες εποχές του χρόνου (συνήθως φθινόπωρο και άνοιξη), όταν οι συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας είναι κατάλληλες. Οταν και εφόσον οι συνθήκες αυτές διαμορφωθούν σε κάποιο κλειστό χώρο, τότε τα μανιτάρια μπορούν να παραχθούν σχεδόν όλο τον χρόνο.
- Οι μακρομύκητες αγαπούν την υγρασία και τη σκιά γι' αυτό και συχνότερα βλέπουμε μανιτάρια κάτω από δέντρα και σε υγρές περιόδους του χρόνου. Η φήμη ότι τα μανιτάρια θέλουν σκοτάδι είναι μύθος.
- Οταν δεν υπάρχουν μανιτάρια, αυτοί οι μύκητες δεν παύουν να υπάρχουν, αλλά το σώμα τους παραμένει κρυμμένο και δεν το βλέπουμε. Παραμένει κρυμμένο μέσα στο υπόστρωμα. Μέσα στο υλικό δηλαδή όπου αναπτύσσονται οι μύκητες. Στη φύση το «υπόστρωμα» μπορεί να είναι το έδαφος, ένας κορμός δένδρου, ένας σωρός με σάπια φύλλα. Στην καλλιέργεια το υπόστρωμα αποτελείται από οργανικά υλικά όπως το άχυρο σίτου.
Με ποιο μανιτάρι μπορούμε να ξεκινήσουμε
Από τα 2.500 είδη των φαγώσιμων μανιταριών της φύσης καλλιεργούνται μόνο 30, και από αυτά ελάχιστα σε συστηματική εμπορική κλίμακα. Τα γνωστότερα καλλιεργούμενα μανιτάρια είναι το λευκό μανιτάρι, η λεντινούλα και το πλευρότους, καθώς και άλλα λιγότερο γνωστά όπως το γανόδερμα.
Το κάθε είδος μανιταριού έχει τελείως διαφορετικές απαιτήσεις τόσο στο υπόστρωμα καλλιέργειας όσο και στις συνθήκες παραγωγής . Καλό είναι κάποιος -σύμφωνα με τους εξειδικευμένους γεωπόνους- που θέλει να μάθει την καλλιέργεια των μανιταριών να ξεκινήσει πρώτα με το πλευρότους. H καλλιέργεια του μανιταριού πλευρότους είναι ευκολότερη, συγκρινόμενη με αυτή του λευκού μανιταριού και είναι απλούστερη η διαδικασία παρασκευής του υποστρώματος
To πλευρότους αποτελεί τροφή ιδιαίτερης διαιτητικής σημασίας, αφού οι πρωτεΐνες του βρίσκονται μεταξύ των πρωτεϊνών των φυτών και των ζώων. Ακόμα, αποτελείται κύρια από νερό (89-90%), 2% λιπαρά (υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα οξέα), υδατάνθρακες και ίνες.
Η λέξη «Pleurotus» προέρχεται από την εκλατινισμένη αρχαία ελληνική λέξη «πλευρικός ούς» που σημαίνει πλευρικό αυτί. Ο όρος περιγράφει το πώς φύεται το συγκεκριμένο είδος στο φυσικό του περιβάλλον. Στη φύση, τα μανιτάρια Pleurotus φύονται πάνω σε κορμούς δέντρων πλαγίως, χωρίς να σχηματίζουν κοτσανάκι, αλλά και χωρίς να θυμίζουν μορφολογικά τα υπόλοιπα είδη που φύονται στο έδαφος. Τα πλευρότους είναι εξαιρετικά νόστιμα, ενώ το ιδιαίτερο άρωμά τους και η γεύση τους θυμίζει αυτή των άγριων μανιταριών.
Πώς μπορούμε να κάνουμε παραγωγικό έναν χώρο 10 τ.μ.
Σε ένα χώρο 10 τετραγωνικών μέτρων μπορούν να τοποθετηθούν 25 μπλοκς πλευρότους. Τα 25 μπλοκς θα ξεκινήσουν σε 12 ημέρες να παράγουν τα πρώτα μανιτάρια και σε 5-6 ημέρες μετά θα ξεκινήσει η πρώτη παραγωγή.
Συνήθως η πρώτη παραγωγή είναι το 50% της συνολικής. Μετά από 10-14 ημέρες θα ξεκινήσει ο 2ος κύκλος παραγωγής κ.ο.κ. Σε διάστημα 10-12 βδομάδων θα έχουμε πάρει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μας και συνεπώς τότε μπορούμε να αλλάξουμε την καλλιέργεια. Ετσι, λοιπόν, ο μικρός χώρος των 10 τετραγωνικών μέτρων θα έχει δώσει μέσα σε 3 μήνες 125 κιλά μανιτάρια. Εάν βέβαια κάποιος θέλει να γίνει συστηματικός παραγωγός μανιταριών για να έχει σταθερή παραγωγή σε εβδομαδιαία βάση αυτή της τάξης των 125 κιλών, θα πρέπει να δημιουργήσει 10-12 τέτοιους χώρους. Βάζοντας κάθε εβδομάδα 25 νέα μπλοκς θα έχει παραγωγή της τάξης των 125 κιλών κάθε εβδομάδα από μια έκταση 100-120 τετραγωνικών μέτρων.
Στην περίπτωση που από τον πρώτο χώρο των 10 τετραγωνικών μέτρων θελήσει κάποιος να επεκτείνει την καλλιέργεια μανιταριών με αυτό τον τρόπο, τότε θα πρέπει να ενημερωθεί καλύτερα μέσω των ειδικών γεωπόνων, προκειμένου τα μανιτάρια να φυτρώνουν σύμφωνα με το πλάνο που έχει τεθεί και όχι τυχαία σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις.
Ερασιτεχνικές οδηγίες για να καλλιεργήσετε μανιτάρια στο σπίτι
1. Για καλλιέργεια σε μεγάλο χώρο (π.χ. αποθήκη) και για μεγαλύτερες ποσότητες
Βυθίστε σε νερό μία ακέραιη μπάλα άχυρου που είναι ακόμη δεμένη (Kg. 15 περίπου) χρησιμοποιώντας μία λεκάνη ή έναν πλαστικό σάκο.
Βυθίστε σε νερό μία ακέραιη μπάλα άχυρου που είναι ακόμη δεμένη (Kg. 15 περίπου) χρησιμοποιώντας μία λεκάνη ή έναν πλαστικό σάκο.
Αφήστε την βυθισμένη για 24 ώρες και στη συνέχεια αφήστε την να στραγγίσει για 4-5 ώρες.
Με ένα μυτερό πάσσαλο κάντε τρύπες στη μπάλα σε τακτά διαστήματα με απόσταση 10 cm και με διαφορετικό βάθος. Τοποθετήστε σε κάθε τρύπα 5-6 γραμμάρια μυκηλίου.
Ξανακλείστε τη μπάλα σε έναν πλαστικό σάκο και τοποθετήστε την σε περιβάλλον με θερμοκρασία 18-20 βαθμούς μέχρι να απλωθεί στη μάζα η δημιουργία ενός λευκού μυκητιακού σχηματισμού (περίπου 6-7 εβδομάδες).
Στο σημείο αυτό ανοίξτε το σάκο και τοποθετήστε τον σε ένα υγρό και σκιερό περιβάλλον με επαρκή φωτισμό ώστε να είναι εφικτή η καρποφορία που θα είναι παρατεταμένη και άφθονη
2. Για καλλιέργεια σε περιορισμένο χώρο μέσα στο σπίτι (π.χ. μπάνιο) και για μικρότερες ποσότητες.
Σε μια λεκάνη η πλαστική μπανιέρα, τοποθετούμε τύρφη ή κομπόστ, με τρόπο ώστε το κέντρο της να είναι ανασηκωμένο. (κατασκευάζουμε δηλαδή ένα σαμάρι).
Σε τακτά διαστήματα με απόσταση 10 cm και με διαφορετικό βάθος, τρυπούμε την επιφάνεια και τοποθετούμε σε κάθε τρύπα 5 – 6 γραμμάρια μυκηλίου.
Σκεπάζουμε την κατασκευή με ένα νάιλον η πλαστικό σάκο. Στην εσωτερική επιφάνεια του νάιλον, μετά από λίγο θα δημιουργηθούν σταγόνες νερού.
Φροντίζουμε να βρίσκεται σε θερμοκρασία 18 – 20 βαθμούς, και όταν οι σταγόνες του νάιλον στεγνώνουν, ποτίζουμε για να διατηρούμε την υγρασία στο 75% περίπου, μέχρι να απλωθεί στη μάζα ένας λευκός μυκητιακός σχηματισμός (περίπου 6 – 7 εβδομάδες).
Στο σημείο αυτό ανοίξτε το σάκο και τοποθετήστε τον σε ένα υγρό και σκιερό περιβάλλον με επαρκή φωτισμό ώστε να είναι εφικτή η καρποφορία που θα είναι παρατεταμένη και άφθονη.
Πρακτικές συμβουλές:
Το πιο οικονομικό υπόστρωμα για την καλλιέργεια είναι η μπάλα από άχυρο είτε η μπάλα τύρφης. Μπορείτε βεβαίως να χρησιμοποιήσετε και τυποποιημένο υπόστρωμα καλλιέργειας μανιταριών ή κομπόστ.
Το πιο οικονομικό υπόστρωμα για την καλλιέργεια είναι η μπάλα από άχυρο είτε η μπάλα τύρφης. Μπορείτε βεβαίως να χρησιμοποιήσετε και τυποποιημένο υπόστρωμα καλλιέργειας μανιταριών ή κομπόστ.
Μετά το τέλος της καλλιέργειας μην πετάτε το υπόστρωμα. Αν έχετε κήπο μπορείτε να το ρίξετε σε μια γωνιά στον κήπο σας και είναι πιθανό μετά από κάποιο καιρό να αποκτήσετε φαγώσιμα μανιτάρια και στον κήπο σας.
Καλλιέργεια μανιταριών σε κομπόστ με κοπριά (ενδείκνυται για τα είδη
(Agaricus Bisporus)
Αγαρικό και
Αγαρικό και
(Phoilota Brunnenscens)
Αγαρικό πορτομπέλο
Αγαρικό πορτομπέλο
Προετοιμασία
Προμηθευτείτε φρέσκια κοπριά αλόγου (7 -15 ημερών) και προσθέστε σ' αυτή 20% καθαρό άχυρο το οποίο έχετε προηγουμένως μουσκέψει σε ένα σωρό για 2-3 μέρες. Προσθέστε επίσης γύψο σε αναλογία 20-25 γραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Βρέξτε καλά το μείγμα και σχηματίστε ένα σωρό πλάτους 1 μέτρο, ύψους 1 -1,5 μέτρο και μακρύ όσο χρειάζεται. Μετά από μερικές ώρες η θερμοκρασία θα αυξηθεί σημαντικά καθώς θα αρχίζει η ζύμωση. Μετά από 4 ημέρες και όταν η εσωτερική θερμοκρασία φτάσει τους 60 -70 °C χαλάστε τον σωρό και σχηματίστε μικρότερους σωρούς 15-20 εκατοστά πλάτος και 1- 15 εκατοστά ύψος. Μετά από 6-7 ημέρες χαλάστε πάλι τους σωρούς και ξανασχηματίστε τους φέρνοντας το μέσα έξω, έτσι ώστε η θερμοκρασία στο μείγμα να είναι σχεδόν ομοιόμορφη. Έτσι θα επιτευχθεί πλήρης ζύμωση και ικανοποιητική παστερίωση.
Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να επαναληφθεί για 5-6 φορές σε διάστημα 3 εβδομάδων μέχρι να επιτευχθεί ένα ώριμο μείγμα καφετί χρώματος με σωστό βαθμό υγρασίας. (Ελέγξτε την υγρασία, σφίγγοντας λίγο υπόστρωμα στη χούφτα σας. Αν στάζει είναι εντάξει, αν όχι βρέξτε κατάλληλα).
Αφού επεξεργαστείτε το μείγμα καλά, είναι έτοιμο για να ετοιμάσετε το υπόστρωμα της σποράς. Απλώστε το υπόστρωμα σε παραλληλεπίπεδα δοχεία (π.χ. καφάσια) με 30 εκατοστά πλάτος και μήκος όσο είναι απαραίτητο, φροντίζοντας να πιέζετε τη μάζα με ομοιόμορφο τρόπο. Αφού ελέγξετε ότι η θερμοκρασία στο εσωτερικό των παραλληλεπιπέδων έχει σταθεροποιηθεί στους 20 - 25 °C αρχίστε να τοποθετείτε 3-5 γραμμάρια ξηρό μυκήλιο σε λακουβίτσες βάθους 2-3 εκατοστών που θα κάνετε στο υπόστρωμα και σε απόσταση 10 εκατοστών η μία από την άλλη.
Αν όλα γίνουν σωστά μετά από 3 - 4 εβδομάδες το μυκήλιο θα έχει εισχωρήσει στο μείγμα και θα μπορείτε να παρατηρήσετε τα δίχτυα των υφών που σχηματίζει. Σ' αυτό το στάδιο πρέπει να καλύψετε τους σωρούς με χώμα πάχους 4 εκατοστών που θα έχετε ετοιμάσει προηγουμένως, αποτελούμενο από 75% τύρφη και 25% ελαφρύ ανθρακικό ασβέστιο.
Μετά από 4-5 εβδομάδες περίπου θα αρχίσει η καρποφορία η οποία μπορεί να διαρκέσει και δύο μήνες.
Τοποθεσία και συγκομιδή
Τοποθετήστε τα παραλληλεπίπεδα με το μείγμα και το μυκήλιο σε κλειστό χώρο (αποθήκη). Για να έχετε μια καλή παραγωγή είναι απαραίτητο να διατηρείτε τώρα σταθερό το βαθμό υγρασίας ποτίζοντας εάν είναι απαραίτητο, κάθε μέρα τους σωρούς με ένα λίτρο νερού ανά τετραγωνικό μέτρο και περιορίστε το πότισμα σε μισό λίτρο ανά τετραγωνικό μετά την πρώτη συγκομιδή και μια εβδομάδα πριν την επόμενη. Όταν η καλλιεργητική περίοδος και η περίοδος συγκομιδής τελειώσει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το υπόστρωμα στον κήπο σας σαν ένα πολύ καλό λίπασμα για τα λουλούδια και τα δέντρα σας.
Καλλιέργεια μανιταριών σε άχυρο
(ενδείκνυται για τα είδη Φολιόοτα (Phoilota Aegerita), Πλευρώτους (Pleurotus Osteratus), Χρυσό μανιτάρι (Pleurotus Cornucopiae), Αγκαθίτης (Pleurotus Erungii) και Το μανιτάρι της αγάπης (Pleurotus Salmoneo Stramineus)
Προετοιμασία
Εφοδιαστείτε με μια μπάλα άχυρο από σιτάρι (καλής ποιότητας, 15 Kg περίπου). Βυθίστε σε νερό την μπάλα άχυρου που είναι ακόμη δεμένη, χρησιμοποιώντας μία λεκάνη ή έναν πλαστικό σάκο. Αφήστε την βυθισμένη για 24 ώρες και στη συνέχεια αφήστε την να στραγγίσει για 4-5 ώρες. Με ένα μυτερό πάσσαλο κάντε τρύπες στη μπάλα σε τακτά διαστήματα με απόσταση 10 cm και με διαφορετικό βάθος. Τοποθετήστε σε κάθε τρύπα 5-6 γραμμάρια μυκηλίου. Ξανακλείστε τη μπάλα σε έναν πλαστικό σάκο και τοποθετήστε την σε περιβάλλον με θερμοκρασία 18-20 βαθμούς μέχρι να απλωθεί στη μάζα η δημιουργία ενός λευκού μυκητιακού σχηματισμού (περίπου 6-7 εβδομάδες).
Τοποθεσία και συγκομιδή
Στο σημείο αυτό ανοίξτε το σάκο και τοποθετήστε τον σε ένα υγρό και σκιερό περιβάλλον με επαρκή φωτισμό ώστε να είναι εφικτή η καρποφορία που θα είναι παρατεταμένη και άφθονη. Για να καλλιεργήσετε στον κήπο, μετά τη δημιουργία του λευκού μυκητιακού σχηματισμού, μεταφέρετε τον σάκο στο σημείο του κήπου που θέλετε (σκιερό και απάνεμο) και ανοίξτε το πάνω μέρος του σάκου. Πιέστε λίγο την επιφάνεια της μπάλας άχυρου προς τα κάτω και συμπληρώστε το κενό με υγρό χώμα σε ύψος 2 εκατοστά από την επιφάνεια του άχυρου. Έτσι θα βοηθήσετε στη διατήρηση της υγρασίας. Τα πρώτα μανιτάρια θα αρχίσουν να εμφανίζονται σε 15020 ημέρες μετά από το άνοιγμα του σάκου.
Προσοχή: Είναι πολύ εύκολο να μολυνθεί το μυκήλιο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και να έχετε κακό τελικό αποτέλεσμα. Γι' αυτό προετοιμάστε το άχυρο σε καθαρό χώρο και με καθαρά χέρια. Αν είναι εφικτό αποστειρώστε το άχυρο σε ατμό.
Καλλιέργεια μανιταριών σε κορμούς.
(ενδείκνυται για τα είδη Φολιόοτα (Phoilota Aegerita),
Σι-τακε Γιαπωνέζικο μανιτάρι (Lentinus Edodes) και Πλευρώτους (Pleurotus Osteratus)
Σι-τακε Γιαπωνέζικο μανιτάρι (Lentinus Edodes) και Πλευρώτους (Pleurotus Osteratus)
Προετοιμασία
Η καλλιέργεια μανιταριών σε κορμούς είναι πολύ απλή. Προτιμάτε κορμούς από φυλλοβόλα δέντρα όπως λεύκα, ιτιά, οξιά. Το είδος shii-take δίνει καλύτερα αποτελέσματα σε βελανιδιά, καστανιά.
Εμβολιασμός με τη μέθοδο σάντουιτς. Για να καλλιεργήσετε τα μανιτάρια, χρησιμοποιήστε φρεσκοκομμένους κορμούς από υγιή δέντρα, μήκους 40-50 εκατοστών και διαμέτρου 15 εκατοστών, σχισμένους κατά μήκος. Σπείρετε το μυκήλιο στην κομμένη επιφάνεια του κορμού, καλύπτοντάς την εντελώς. Ενώστε πάλι τα δύο κομμάτια του σχισμένου κορμού σαν να κάνετε σάντουιτς και δέστε τα με σπάγκο. Μία συσκευασία ξηρού μυκηλίου είναι αρκετή για ένα με δύο κορμούς. Ο εμβολιασμός μπορεί να γίνει καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Τοποθετήστε τα σάντουιτς κορμών που έχετε εμβολιάσει μέσα σε αρκετά μεγάλες πλαστικές σακούλες τις οποίες θα κλείσετε χαλαρά.. Αποθηκέψτε τους κορμούς σε αποθήκη ή υπόγειο και το μυκήλιο θα απλωθεί στους κορμούς μέσα σε 2 μήνες περίπου αν η θερμοκρασία του χώρου βρίσκεται μεταξύ 20-30 °C.
Προσοχή. Είναι πολύ εύκολο να μολυνθεί το μυκήλιο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και να έχετε κακό τελικό αποτέλεσμα. Γι' αυτό προετοιμάστε και εμβολιάστε τους κορμούς σε καθαρό χώρο με καθαρά χέρια και εργαλεία.
Τοποθεσία και συγκομιδή
Το μέρος που θα διαλέξετε για το μανιταρόκηπο σας πρέπει να είναι σκιερό και προστατευμένο από τον άνεμο. Αφαιρέστε τις πλαστικές σακούλες από τα σάντουιτς και τοποθετήστε τα σάντουίτς στο έδαφος οριζόντια με τις σχισμές προς τα επάνω. Καλύψτε τα με χώμα ώστε να φαίνονται μόνο οι σχισμές έξω από το έδαφος. Τα μανιτάρια θα ξεφυτρώνουν με τις ανοιξιάτικες και φθινοπωρινές βροχές. Αν οι κορμοί αλλά και το χώμα διατηρούνται υγρά, θα παράγετε περισσότερα μανιτάρια. Μπορείτε να έχετε συγκομιδή για 3 συνεχόμενα χρόνια. Σε εμβολιασμένους κορμούς λεύκας ή ιτιάς τα μανιτάρια θα αρχίσουν να εμφανίζονται 3-6 μήνες από την στιγμή που θα τοποθετήσετε τους κορμούς στο έδαφος. Και όπως γίνεται στη φύση μπορείτε να συλλέξετε μανιτάρια την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Καλλιέργεια μανιταριών σε κορμούς με βύσματα μυκηλίου.
(ενδείκνυται για τα είδη (Pleurotus Osteratus)
Πλευρώτους, (Pleurotus Cornucopiae)
Χρυσό μανιτάρι, (Phoilota Aegerita)
Φολιόοτα και (Lentinus Edodes)
Σι-τακε Γιαπωνέζικο μανιτάρι
Πλευρώτους, (Pleurotus Cornucopiae)
Χρυσό μανιτάρι, (Phoilota Aegerita)
Φολιόοτα και (Lentinus Edodes)
Σι-τακε Γιαπωνέζικο μανιτάρι
Προετοιμασία
Τα βύσματα μυκηλίου είναι ξύλινα πασαλάκια (σφήνες), εμβολιασμένες με μυκήλιο μανιταριών (εικ. 1). Για να καλλιεργήσετε τα μανιτάρια, χρησιμοποιήστε φρεσκοκομμένους κορμούς από υγιή δέντρα. Προτιμάτε κορμούς από φυλλοβόλα δέντρα όπως λεύκα , ιτιά, οξιά. Το είδος shii-take δίνει καλύτερα αποτελέσματα σε βελανιδιά, καστανιά. Αποφύγετε κορμούς από καρποφόρα δέντρα και σε καμιά περίπτωση μην χρησιμοποιήσετε κορμούς από κωνοφόρα.
Η τεχνική καλλιέργειας είναι πολύ απλή. Με ένα τρυπάνι, ανοίξτε τρύπες διαμέτρου 8 χιλιοστών, σε κάθε κορμό, σε αποστάσεις 15 -20 εκατοστών μεταξύ τους. (εικ. 2). Τοποθετήστε τις σφήνες μέσα στις τρύπες και με ένα σφυρί σφηνώστε τις καλά στον κορμό (σελ. 3). Τα μανιτάρια θα εμφανισθούν μετά από 5 μήνες. Στο μεταξύ ο κορμός πρέπει να τυλιχτεί σε μία πλαστική σακούλα για να εκκολαφθεί το μυκήλιο, και να μείνει έτσι για τρεις μήνες σε θερμοκρασία 20-25 °C (εικ. 4).
Τοποθεσία και συγκομιδή
Μετά από αυτό ο κορμός θα μεταφερθεί στον κήπο όπου πρέπει να βυθιστεί στο έδαφος με τα 2/3 του μήκους του να είναι κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Τοποθετήστε τον σε μέρος σκιερό και απάνεμο και εκεί θα συνεχίσει να παράγει μανιτάρια για αρκετές συγκομιδές την άνοιξη και το φθινόπωρο για 3-4 χρόνια (εικ. 5).
Μπορείτε αν δεν έχετε κήπο να τοποθετήσετε τον κορμό σε μια γωνιά του σπιτιού σας, (αποθήκη, υπόγειο), σε θερμοκρασία μεταξύ 15 και 28 °C. Θάψτε τον κορμό, σε ένα δοχείο με χώμα με τα 2/3 του μήκους του να είναι κάτω από την επιφάνεια του χώματος. Είναι σημαντικό ο κορμός αλλά και το χώμα να διατηρούνται υγρά.